میدانی رفیق . . . .
سردش بود . . .
دلم را برایش سوزاندم . . .
گرمش که شد با خاکسترش نوشت :
خداحافظ . . .
و رفت . . .
میدانی رفیق . . . .
سردش بود . . .
دلم را برایش سوزاندم . . .
گرمش که شد با خاکسترش نوشت :
خداحافظ . . .
و رفت . . .
خانه دوست كجاست- (سهراب سپهري)
..و آبی...
...
.... روزی روزگـــــــــــــــــاری یـه دیــــــوونـــــــه بــــــــــــــــود..
............ کـه دوسِتـــــــــــــــــــــــــــ داشتـــــــــــــــــــــــ.....!!
و بـــــــــــدون کـــه همــــــــــــــــــــــــــون دیــــــــــــوونــه ...
....... هنـــــــوزم دوسِتـــــــــــــــــــــــــــــــــ داره.....
........ اینــــو میتـــــــــونی از تـــوی چشــــــــــــام بخــــــــــونــــی..!!!
همهی آنهایی که مرا میشناسند
میدانند چه آدم حسودی هستم ؛
و همهی آنهایی که تو را میشناسند...
لعنت به همه آنهایی که تو را میشناسند … !
شبیه کسی که از یک آدرس،
تنها پلاکش را می داند،
در ازدحام آدمها و خیابانها؛ دنبال
دستهایت می گردم…!
بچه ای را دیدم داشت گریه میکرد و میگفت:
هیشکی با من بازی نمیکنه!
آهی کشیدم و آرام ته دلم گفتم…
تو بزرگ شو اونوقت که همه باهات بازی میکنند…!!
نوازشم کن…
نترس…
تنهایی واگیر ندارد…!
چه خوش خیال بودم که همیشه فکر میکردم
در قلب تو محکومم به حبس ابد…
به یکباره جا خوردم وقتی زندانبان بر سرم فریاد زد:
هی…. تو… آزادی…
و صدای گام های “غریبه ای”که به سلول من می آمد…!
تعداد صفحات : 14